Eindhoven marathon PR

Op 14 oktober was de marathon van Eindhoven, ik had voor deze marathon een korte voorbereiding van 6 weken omdat ik gemerkt had dat ik in de aanloop naar de vorige marathons altijd te vroeg had gepiekt en het topmoment al voorbij was.
Daarnaast had ik gekozen om ook nog eens in de week voorafgaand aan de marathon aan de bietensap te gaan.

Tijdens de voorbereiding merkte ik al dat ik heel erg soepel liep en dat uitte zich in een zeer lage hartslag tijdens de trainingen.

Ik besloot echter om zeer behoudend te starten en te proberen om met een negative split te lopen omdat dat toch de mooiste marathons zijn om te lopen. Gas geven als anderen inzakken nog versnellen en heel veel mensen oprapen. Lekker van groepje naar groepje.

Alles is gelukt. Een marathon waarin alles samenkwam. Het parcours, uitstekend. De weersomstandigheden? Uitstekend. Het effect van bietensap? Ik denk geweldig. Mijn behoudende taktiek? Perfect uitgepakt.
Resulterend in een nieuw pr in 3:23:45.

Ik startte de marathon bij de groep die mikte op 3:30 omdat ik per se de hartslag laag wilde houden. Na een kleine kilometer verliet ik de drukte achter de ballon en ging ik ervoor lopen. De hartslag zat mooi op 141 en ik voelde me top. De lage hartslag gaf me dat laatste beetje extra vertrouwen dat ik nodig had. Want hoe je het ook went of keert als je een paar keer goed kapot bent gegaan in een marathon wordt het respect voor de afstand alleen maar groter.
In de kilometers die daarop volgden zag ik de hartslag heel langzaam lekker oplopen maar het duurde echt lang alvorens ik laag in de 150 kwam en dat was inde afgelopen jaren toch maar mooi de start-hartslag geweest. Ik heb genoten onderweg, gekeken, gekletst met mede-lopers en me volledig kunnen concentreren op mijn hartslag die voor mij in deze loop nog belangrijker was dan de snelheid.
Op het punt waar anderen het  moeilijk krijgen, km 35 ben ik nog wat gaan versnellen en al met al heb ik maar één fout gemaakt. Ik had me bedacht dat ik op km 38 een zogenaamde snelle gel zou nemen. Dat had ik niet moeten doen. Ik had nog een SIS gel (geweldig spul trouwens) en die ene snelle. Die had een averechts effect. Vlak na inname van die gel zakte ik in, dacht ik dat ik misschien wel 6 minuten per kilometer liep. Gelukkig was dat niet zo en bleek achteraf dat ik toch nog 4:46 per km liep.

Een mooie loop met een pracht resultaat:

en dan toch even een kritische noot:

Ik heb al meerdere marathons gelopen en overal heeft men zorg en aandacht voor de lopers die toch een zware inspanning achter de rug hebben. Niet in Eindhoven, daar mag je als loper blij zijn als je een dekentje krijgt om je warm te houden, ik had er dus geen. Krijg je een flesje drinken en als je om een tweede flesje vraagt, misschien heb je veel dorst na 42 km, krijg je simpel NEE.
Daarna mag je onbeschermd een kwartier of zo op pad naar een omkleedlocatie die waardelozer was dan alles wat ik ooit gezien heb van kleine tot grote marathon. Nog los van de prijzen voor een klein kopje koffie en zo voor de lopers in het beursgebouw,
Organisatie u zou zich mogen schamen dat u zo met de recreanten om gaat.
Ik laat deze marathon, ondanks zijn mooie parcours in het vervolg in ieder geval links liggen en de mensen in mijn omgeving die ook gelopen hebben zullen er ook niet gauw meer naar toe gaan.
Jammer dat bij zo een mooi evenement de organisatie alleen oog heeft voor de toppers.

Maar omdat ik tijdens deze marathon toch maar mooi een pr heb gelopen wil ik met een positief gevoel afsluiten: